بگذاز تا شیطنت عشق چشمان تو را به عریانی خویش بگشاید ، هرچند آنجا جز رنج و پریشانی نباشد اما کوری را به خاطر آرامش تحمل مکن . . .

دل های بزرگ و احساس های بلند ، عشق های زیبا و پرشکوه می آفرینند . . .

وقتی کبوتری شروع به معاشرت با کلاغها می کند
پرهایش سفید می ماند ، ولی قلبش سیاه میشود . . .

مجموعه اس ام اس از سخنان دکتر علی شریعتی

www.kolbeye-tanhaei.ir

بگذاز تا شیطنت عشق چشمان تو را به عریانی خویش بگشاید ، هرچند آنجا جز رنج و پریشانی نباشد اما کوری را به خاطر آرامش تحمل مکن . . .

دل های بزرگ و احساس های بلند ، عشق های زیبا و پرشکوه می آفرینند . . .

وقتی کبوتری شروع به معاشرت با کلاغها می کند
پرهایش سفید می ماند ، ولی قلبش سیاه میشود . . .

ارزش عمیق هر کسی به اندازه حرفهایی است که برای نگفتن دارد . . .

چه بسیار دلهایی که می پرستند و نیکی می ورزند
و پرستش و تقوی و نیکی نیز در آنها زشت و آلوده و پلید است
و چه دلهایی که عشق می ورزند و گناه می کنند
و خطا و هوس و گناه در آنها زیبا و پاک و زلال است

استوار ماندن و زیر هر باری نرفتن ، دین من است …

من تو را دوست دارم و تو دیگری را و دیگری دیگری را و در این میان همه تنهاییم . . .

اکنون تو با مرگ رفته ای و من اینجا تنها به این امید دم میزنم که با هر نفس گامی به تو نزدیک تر میشوم . این زندگی من است . . .

همه بشرند اما فقط بعضی ها انسان اند . . .

اگر قادر نیستی خود را بالا ببری همانند سیب باش تا با افتادنت اندیشه‌ ای را بالا ببری . . .

خدا دوستدار آشناست ، عارف عاشق می خواهد نه مشتری بهشت . . .

دائما و شب و روز تمام لحظاتمان را کار می کنیم تا بخوریم . . .
نه اینکه می خوریم تا زندگی کنیم . . .
ما کوچکترین لحظه تامل در خویش را نداریم
و این لحظه ها هر روز بیشتر از ما گرفته می شود . . .

به سه چیز تکیه نکن ، غرور، دروغ و عشق . . .

آدم با غرور می تازد ، با دروغ می بازد و با عشق می میرد . . .

من چیستم ؟
لبخند پر ملامت پاییزی غروب در جستجوی شب
که یک شبنم فتاده به چنگ شب حیات ، گمنام و بی نشان
در آرزوی سر زدن آفتاب مرگ . . .

وقتی که دیگر نبود
من به بودنش نیازمند شدم
وقتی که دیگر رفت
من به انتظار آمدنش نشستم
وقتی که دیگر نمی توانست مرا دوست بدارد
من او را دوست داشتم
وقتی که او تمام کرد
من شروع کردم
وقتی که او تمام شد
من آغاز کردم
چه سخت است تنها متولد شدن
مثل تنها زندگی کردن است
مثل تنها مردن . . .

آه که نادانی انسان خدا را چه رنجی می دهد !

چه امید بندم در این زندگانی
که در نا امیدی سر آمد جوانی
سرآمد جوانی و ما را نیامد
پیام وفایی از این زندگانی

هر کس مظلوم است خودش ظالم را یاری کرده است . . .

عشق تنها کار بی چرای عالم است ، چه ، آفرینش بدان پایان می گیرد . . .

دوست داشتن کسی که لایق دوست داشتن نیست ، اسراف محبت است . . .

خداوندا ، مگذار آنچه را که حق می دانم ، به خاطر آنچه که بد می دانند ، کتمان کنم . . .

چه شگفت انگیز است روح آدمی در آن هنگام که از ابتذال روزمرگی فراتر می رود و در اوج می پرد !

آنچنان که میفهمندمان هستیم ، پس اگر از فهمیدن دیگران رها شدیم از هستن خویش گریخته ایم . . . .

آیا در این دنیا کسی هست بفهمد
که در این لحظه چه می کشم ؟ چه حالی دارم ؟
چقدر زنده نبودن خوب است ، خوب خوب خوب

حوادث ، انسان های بزرگ را متعالی و ادم های کوچک را مات می کند . . .

برای شنا کردن به سمت مخالف رودخانه ، قدرت و جرات لازم است . وگرنه هر ماهی مرده ای هم می تواند از طرف موافق جریان آب حرکت کند . . .

کسانی که معنی دوست داشتن ، عشق و ایثار و خلوص را میفهمند و خوب می فهمند خدا را به آسانی می شناسند . . .

در دشمنی دورنگی نیست . . .

کاش دوستان هم در موقع خود چون دشمنان بی ریا بودند . . .

خیلی اوقات آدم از آن دسته چیزهای بد دیگران ابراز انزجار می کند که در خودش وجود دارد . . .

آنجا که چشمان مشتاقی برای انسانی اشک می ریزد ، زندگی به رنج کشیدنش می ارزد . . .

چو کس با زبان دلم آشنا نیست
چه بهتر که از شکوه خاموش باشم
چو یاری مرا نیست همدرد ، بهتر
که از یاد یاران فراموش باشم

مهربانی جاده ای است که هرچه پیش می روند ، خطرناک تر می گردد . . .

برای خوشبخت بودن ، به هیچ چیز نیاز نیست جز به نفهمیدن !
پس تا می توانی خر باش تا خوش باشی . . .

خداوندا
از بچگی به من آموختندهمه را دوست بدار . . .
حال که بزرگ شده ام و کسی را دوست می دارم ، می گویند :
فراموشش کن . . .

خدایا من در کلبه حقیرانه خود کسی را دارم که تو در ارش کبریایی خود نداری !
منچون تویی را دارم و تو چون خود نداری . . .

خدایا به من توفیق تلاش در شکست . . .
صبر در نومیدی . . .
عظمت بی نام دین بی دنیا . . .
عشق بی هوس عطا کن . . .

هر انسان کتابی است در انتظار خواننده اش . . .