خیلی خسته ام...

زندگی خواهم کرد به جرم بودن

بودنی که هرگز من طرفدارش نبودم

اما واقعیت این است.....

هستم......

اما تا به کی باید به جرم بودن زیست؟

خسته ام......

از همه چیز و همه کس خسته ام......

از صدای تیک تاک روزشمار زندگیم خسته ام......

از بالشی که هر شب لالایی مرگ را نجوا میکند خسته ام....

از تختی که همانند تابوت تنم را با خود در می امیزد خسته ام....

از پتویی که همانند خروارها خاک بر روی خود می اندازم خسته ام....

صبر کنید.......!

ای مردم سنگ قبری بیاورید

من مرده ای بیش نیستم!

دگر روحی برایم باقی نیست

میخواهم بخوابم

یک خواب رویایی

رویای مرگ.........

برای کابوسی به نام زندگی....

میگویند خاک سرد است ......

ولی بر عکس اغوش گرمی دارد......

اغوشی که تو از من دریغ کردی......

اغوش عشق.....