تنهاترین دل!

گناه من گناه بی گناهیست / تمام هستی ام غرق سیاهیست

به هر کس دل دادم بی وفا شد / چو پابندش شدم از من جدا شد . . .


 

خواستم از عشق برات بگم گفتم می دونی ، خواستم از غم برات بگم گفتم می دونی ، حالا از ته قلبم می گم دوستت دارم چون نمی دونی .

 

سیب سرخی را به من بخشید و رفت  عاقبت بر عشق من خندید و رفت ، اشک در چشمان سردم حلقه زد ، بی مروت گریه ام را دید و رفت .

من به اندازه چشمان تو غمگین ماندم و به اندازه هر برق نگاهت نگران تو به اندازه تنهایی من شاد بمان

 

حال ما بی آن مه زیبا مپرس / آنچه رفت از عشق او بر ما مپرس

 

 

سر ارادت ما و آستان حضرت دوست / که هرچه بر سر ما می رود ارادت اوست نظیر دوست ندیدم اگرچه از مه و مهر / نهادم آیینه ها در مقابل رخ دوست

 

هر چند پیر و خسته و ناتوان شدم / هر بار یاد روی تو کردم جوان شدم

با غم، امشب زیر لب هر دم صدایت میکنم، اشک میریزم دو چشمم را فدایت میکنم، در نگاه خسته ات دنبال حرفی تازه ام، هرچه میخواهی بگو، من هم دعایت میکنم

 
تو را به رخ تمام شقایق ها میکشم و میگویم: تا گل من هست زندگی باید کرد!

 

حسادت نکن…! این که بعد از تو بغل گرفته ام… زانوی غم است!

 

نامه ای از من اگر سویت نمی اید مرنج هرچه را من مینویسم اشک پاکش میکند

ماندنت رویا نبود ، گفته بودی با تو می مانم ، ولی رفتی و گفتی که اینجا جا نبود ، سالیان سال تنها مانده ام ، شاید این رفتن سزای ما نبود ، من دعا کردم برای بازگشت ، دست های تو ولی بالا نبود

 

سایه ام امشب ز تنهایی مرا همراه نیست / گر در این خلوت بمیرم هیچکس اگاه نیست
من در این دنیا بجز سایه ندارم همدمی / این رفیق نیمه راهم گاه هست و گاه نیست

 

قد هزار تا قبلمه  با هرچی لب تو عالمه می بوسمت قبل همه

 

کاش می شد یواشکی ، خیره بشی توی چشام / یهو منم داد بزنم : خاطر تو خیلی میخوام….!

به فراموشی سپرده نخواهیم شد اگر قلب هایمان مالامال از دوست داشتن باشد ، زنده ایم اگر سرشار از عشق باشیم ، زنده خواهیم ماند اگر عشق هدیه کنیم ، زندگی می بخشیم اگر باور داشته باشیم ، پس بیا عاشق شویم ، زندگی کنیم و زنده بمانیم .

 

در دنیا سعی کن کسی رو دوست نداشته باشی ، هر کسی را که بیشتر دوست داری زودتر ازت میگیره .

 

شب خوابید و ز عشق تو بیدارم هنوز ، دیده نابینا شد و مشتاق دیدارم هنوز .

 

اگر می دانستم در پشت شیشه ی نگاهت برف می بارد ، هیچگاه دلم را در شعله ی نگاهت گرم نمی کردم .

سلام ، هوا داره سرد میشه ، مواظب باش کسی از سردی هوا به گرمی قلبت پناه نبره .

 

عشق یعنی ترس از دست دادن تو .

 

نمیدانم که دانستی دلیل گریه هایم را ، نمیدانم که حس کردی حضورت در سکوتم را ، و میدانم که میدانی ز عاشق بودنت مستم ، وجود ساده ات بوده که من این گونه دل بستم .

 

عاشقان تو همه نام و نشانی دارند ، آنکه در کوی تو بی نام و نشان است منم .

روی قلبی نوشته بودن شکستنی است  ومواظب باشین ، ولی من روی قلبم نوشتم شکسته است ، راحت باشید!

 
“هســــــت” را اگر قدر ندانی “بــــــود” می شود  و چه تلخ است “هست” کسی “بود” شــود…!

 
بالاتر از عشق عادت است ، هیچ گاه کسی را که به تو عادت کرده است رها نکن…

 

سکوت یعنی : یه حرف که رو لبمه ، یه اسم که رو لبمه ، یه شرم که تو نگاهمه ، یه ارزو که تو سینمه
سکوتــــــــــ یعنی : دوستتدارم

گه زندگی کردی اشتباه نکن ، اگه اشتباه کردی تکرار نکن ، اگه تکرار کردی اعتراف نکن ، اگه اعتراف کردی التماس نکن ، اگه التماس کردی زندگی نکن .

 

هیچ وقت آرزو نکن که توی دنیا جای کس دیگه ای باشی چون آرزوت بر آورده بشه جات توی دنیا خیلی خالیه .

 

بدترین قسمت زندگی انتظار کشیدن است و بهترین قسمت زندگی داشتن کسی است که ارزش انتظار کشیدن را داشته باشد .

 

عشق یعنی تا ابد با من بمان ، عشق یعنی هم نفس با من بخوان ، عشق یعنی با منی دستم بگیر ، بی توقع در ره جانم بمیر

میسپارمت به خدا ، خدایی که هیچوقت نخواست تو را به من بسپارد…

 

دل من پیشت سرت کاسه ابی شد و ریخت کی شود پیش قدمهای تو اسپند شوم

 

من ، تو ، ما ، یادت هست…. تموم شد  حالا ؛ تو ، او ، شما ….. من به سلامت


هیچ گاه به کوچه بن بست ناسزا نگو ، رنج بن بست بودن برای کوچه کافیست…!

ما به این اندیشه خو کرده ایم که زندگی تمرین پشت صحنه است ، پشت صحنه ای که وجود ندارد ، همه زندگی همین است .

 

همه چیز در پایان زیباست ، اگر هیچ چیز زیبایی در اطرافت نیست ، بدان هنوز به پایان نرسیدی .

 

روی چمن نوشتند لطفا گلی نچینید ، اما چه سود طوفان خواندن نمی توانست .

 

در کوچه تاریک خانه مان چه گذشت ؟ صدای تو بود ؟ شاید مرا لایق صدای تو نیست ، می مانم نزد خود ، نجوا می کنم که ایمان من اندازه وسعت فردای تو نیست .

آسمون به دریا گفت : این بالا خیلی خوبه ، همه جا رو میشه دید ، دریا گفت : این پایین از اون بالا هم بهتره ، چون فقط تو رو میشه دید .

 

شبی غروب می کنم کنار چشمهای تو ، و بی گناع می روم به دار چشمهای تو ، من از تمام عاشقی به این بسنده می کنم ، که یک دقیقه سر کنم کنار چشمهای تو .

 

بعضی ها بی غصه پیرن ، بعضی ها با غم رفیقن ، بعضی ها از بس عزیزن ، هرگز از دل ها نمیرن .

 

برای آن عاشق بی دلی مینویسم که هرمت اشکهایم را ندانست ، برای آن مینویسم که معنی انتظار را ندانست ، چه روزها و شبهایی که با یادش سپری کردم ، برای آن مینویسم که روزی دلش مهربان بود ، مینویسم تا بداند که دل شکستن هنر نیست ، نه دیگر نگاهم را برایش هدیه میکنم و نه دیگر دم از فاصله ها میزنم ، و نه با شعرهایم دلتنگی را فریاد میزنم .مینویسم تا شاید نامهربانی هایش را باور کند .

اگه تو قلبت صدای اره و تیشه اومد نترس ، منم دارم گوشه ی قلبت کلبه میسازم

 

نه صدایش را نازک کرده بود و نه دستانش را آردی…! از کجا باید به گرگ بودنش شک میکردم

 

تو را ارزو نخواهم کرد هیــــــــچ وقت  تو را لحظه ای خواهم پذیرفت که خودت بیایی ، با دل خود نه با ارزوی من

 

من تمام راه را برای دیدن چشمانش دویدم ! اما او خوابیده بود….!!!

عشق نایافتنی ست ، پیش آمدنی ست ، پس به مهبانوی پاییز خبر دهید : به بهار غریبانه بمان ، تا او خود به دیدارت آید .

 
وقتی تو نیستی صدای سکوتت عابران احساس قلبم را از درد مفلوج میکند ، و هرگاه تو هستی صدای سکوتت قلبم را با پر صدا ترین صدای احساست تسکین می دهد .

 

می خواهم برای تو مثل باد ، رها ، مثل خاک ، خاکی و مثل چهره ام به اندازه ی دنیای زیباییت ، مردانه باشم .

 

کوچکترین نقطه ای که در تو یافتم قلب مهربانت بود که در وسیعترین وجود جای داشت .